Zihnimizi Doğru Yönlendirmek

Yaşamımızda
çoğu zaman, bir şeyler istediğimizi söyleriz. Aynı zamanda da bol bol ona nasıl
sahip olamadığımızın mazeretlerini sıralarız.

Sanırız
ki ona nasıl sahip olamadığımızı ne kadar çok konuşursak ya da nasıl sahip
olamadığımızın hikâyesini anlatırsak istediklerimize ulaşabiliriz.

Bir
şey isteyen olmazsak bir amacımız olmazsa bu realitede kendimizi gereksiz,
değersiz ve yetersiz hissederiz. Aynı zamanda bu, kendimizi kötü hissettirir.
Bu durumdan kaçınmak amacıyla zihnimize, onu yatıştırmak için peşinde olacağı
bir şeyler vererek onu yatıştırma yoluna gideriz. Zihnimizin, ilgileneceği bir
meşguliyet yaratırız.

Hiçbir
şeyin olmaması, zihin için tehlikeli bir durum olarak kabul edilir. Bu durumdan
çıkmak için sürekli bilindik bir durum yaratma çabası içindedir. Bunun ne
olduğu önemli değildir. Sadece bilindik bir şey olması, zihni yatıştırır. Bir
şeye ulaşamama veya onun imkânsız olduğunu bilmek bile onun için yatıştırıcı
bir durumdur. Ancak sorun şudur ki; zihin, kendisine verilen düşünceyi,
fiziksel hayatta gerçekleştiren bir makine gibi çalışır. Zihnimizi yatıştırmak
için verdiğimiz şey yaşamımızda daha fazla eksiklik yaratır. Bu da bizi kısır
döngü içinde tutar.

Bu
durumdan çıkmak için nasıl davrandığımızın farkında olmak gerekir. Zihnimizi,
hangi düşüncelerle beslediğimiz ve yatıştırdığımızın farkında olmamız gerekir.

Kendimizi kötü hissetmemek için
kendimize hangi yalanları söylüyoruz?

Kendimizi kötü hissetmemek için
yaşantımızda hangi meşguliyetleri yaratıyoruz?

Gerçekte sahip olmak istemediğimiz
hangi şeyleri, isteğimiz diye sahiplenip kendimizi kandırıyoruz?

Bundan daha iyi nasıl olur?

Daha başka neler mümkün?

BİLİNÇLİ YARATMA SANATI Kitabımdan

Halis ŞAHİNER