Gelecekten Yaratmak

İstek yaratım çalışmalarında yaptığımız yanlışlardan bir tanesi de yaratmak istediğimiz şey yerine atılması gereken ilk adıma odaklanmaktır.

Bu nedir?

Geçenlerde birileri ile para konusu ile ilgili konuşuyordum. Para yaratmakla ilgili sorular sormasını tavsiye ederken bir şey fark ettim. Kişi parasal alanda sıkışmıştı, soru soruyordu ama zihni nasıl para yaratacağı konusunda sıkışmıştı. Oradan çıkamıyordu. Sürekli cevap arıyordu. Para ortaya çıkmadıkça da bu durum onu aşağıya çekiyordu.

Ona şunu sordum;

“İstediğin miktarda parayı yarattın bir sonraki adımın ne olacak?”

O da, “Borçlarım var onları ödemek” dedi.

Ona şunu söyledim;

“Yaptığımız veya olmak istedimiz her şeyin sonunda bir duyguyu hissetmek vardır. Bir çuval para var ne olacak?
Bir çuvalın paranın ortada olması tek başına bir duygu ortaya çıkartır mı?

Aslında orada fiziksel olarak bir çuval kâğıt vardır. Bir çuval kâğıt bir duygu titreştirmez. Ama onunla yapacakların duygu titreşimi yaratır.

Bu nedenle senin ilk odaklanman gereken şey “Borçsuz bir yaşam nasıl olurdu?” durumudur. Önce buna odaklan. Onun enerjisini çağır, o enerji ol. Sende ne hissettirdiğini gör.

Sonrasında ise o enerjide olmanın seni rahatsız ettiği durumlar üzerine çalış.

Borçsuz bir yaşama sahip olduğunda kim olacaksın?
Ne olacaksın?
Nasıl bir yaşamın olacak?
Ne yapmak zorunda kalacaksın?
Orada yapmak veya olmak istemediğin neler var?
Neyle yüzleşmek durumunda kalacaksın?

Önce bunlara bak. Oradaki direnç ve seni rahatsız eden duyguların üzerinde çalış. Onları akıt.

Sonra soru sor;

Bu durumun gerçekleşmesi için ne gerekir?

Bunun için sonsuz olasılıklar nedir?

Bunun için hemen şimdi neyi seçebilirim? Neyi olabilirim?

Bunu gerçekleştirecek farklı ne yapabilirim?

Başka neler mümkün?

Gelecekten bu güne gel. Gelecekten bugünü yarat. Bu daha kolay olur.

O zaman paranın nasıl geleceği ile ilgili kendini kötü hissetmezsin.” dedim.

Çünkü para konusu karmaşık bir konudur. Bugünden yaratmaya çalıştığımızda önce paraya yüklediğimiz anlamları çözmemiz gerekir. Bu farkında olmayan için çok zordur.

Birçoğumuz yaşamımız boyunca parayı birçok şeyin (aslında öyle olmadığı halde) faili ve sorumlusu yaptık. Onunla düzgün bir ilişkimiz olmadı. İçine doğduğumuz ailede para bizimle ailemiz arasında üçüncü bir kişi olarak durdu. İstek ve arzularımızın engelleyeni oldu. Ebeveynlerimizin yanında bizden daha önemli ve öncelikli oldu.

Bu nedenle para bizim için hep bir mücadele edilmesi gereken bir şey oldu. Bir taraftan onu isterken diğer taraftan onu istediğimiz için utandık. Onunla birlikte olmamak için geldiği gibi gönderdik. Ona boyun eğdiğimiz, ona kendimizi muhtaç ettiğimiz için kendimizi yargıladık ve suçladık. Kendimizi dövdük.

Para ile ilişkimizdeki çelişkiyi çözmeden para yaratmakta zorlanabiliriz.

Ama nasıl para yaratacağımıza takılmadan, hedefimize yani parayla satın alacaklarımıza, parayla yapacaklarımıza odaklanırsak ve oradan soruyu sorarsak parayı engelleyici ve aradaki sorun olmaktan çıkartırız.

Yaratım daha hızlı olur. Bu bir anlamda kestirme yoldur.

Diğer türlü iki büyük sorunla birlikte mücadele etmek durumda kalırız. Önce para yaratmak sonrada hedefimizi elde ettiğimizdeki sahip olacağımız durumun yaratacağı duygularımızla ki buda oldukça yorucu bir durumdur.

Bundan daha iyi nasıl olur?

Daha başka neler mümkün?

Ben ışığım ve ışığımın parlamasına izin veriyorum.